29 Nisan 2012 Pazar

Son sahaf şeyhinin dükkanına ziyaret

 

 Bu  hafta yaptığımız  araştırmalar  sonucunda  elde  ettiğimiz  bilgileri  birde  sahafların  kendilerinden  dinlemek ve yenilerini  öğrenmek  amacı ile  Beyazıt'ta  bulunan  Sahaflar  Çarşısına  gittik. Çarşıya  ilk  girdiğimizde,  kimin  ile görüşmek  gerektiği  bilgisni  almak  amaçlı  çarşıda  bulunan esnaflar  ile  biraz sohbet  ettik. Sohbet esnasında  aldığımız tavsiyeler  doğrultusunda  bir  kaç sahaf  dükkanına  uğradık. Lakin  esnafın  bize belirttiği  gibi  bir  sahaf  ile  görüşmenin  pek te kolay  olmadığını  gördük. En  sonunda  bize  kapısını  açan son  sahaflar Şeyhi Muzaffer Ozak'ın dükkanı olan ancak kendisi vefat ettikten sonra yerine öğrencisi Murat Töre oldu. Kendisi  ile röportaj  yapabileceğimizi  fakat  kendisinin  resmini  veya  video  kaydını  alamayacağımızı  belirtti.  
Bizde  ardından  ses  kaydını  başlattık. Ses  kaydı  iznini  aldıktan  sonra  sorularımızı  sıralamaya başladık.
 Sahaf  Murat  Töre  ile  aramızda  geçen  sohbet  şöyle  gerçekleşti;
 Soru: Bir  sahafın  yanında  kaç  yıl  çıraklık  yaşadınız?
 Murat  Töre: Bir  sahafın  çıraklık  dönemi olmaz. Sahaf  hayatı  boyunca  çıraktır. Sahafın  ne  kadar  bilgisi  olursa  olsun  yinede  bilgiye  açtır,  illaki bilmediği  bir şey olur  yeni  bir bilgi  gelir  önüne. Şu  an 300.000  kitap  olmasıyla  beraber  benimde  bunlara  genel  olarak  vakıf olmamla  beraber  illaki  benim önüme  yeni  bir  bilgi  gelir. Yani  benim  çıraklık  dönemim  devam  etmektedir , hiçbir sahafın çıraklık  dönemi  bitmemekle  beraber  ustayım  diyende  sahaf  değildir.
 Soru: Yazılı  kültürümüzün  saklayıcısı  olarak  sahafları  günümüzde  nerede konumlandırıyorsunuz?
 Murat  Töre: Kesinlikle  sahaflara  eski  değerin  verilmediğini  söyleyebilirim. Bunu  bir  örnek  ile  açıklamak  gerekirse  bir  gün  dükkanımıza  bir  bayan  geldi  ve  kitaplara  bakarken  ben  bu kitabı  okudum dedi ve  göstermiş  olduğu  kitap marifetname idi. Kitabı çok  kısa  bir  zaman  içinde  okuduğunu belirtince bir  gariplik  olduğunu  sezdim. Çünkü  marifetnameyi  okumak  bir  insanın  beş  senesini  alır.1200   sayfa  olan  bu kitabı  okumak normal  şartlarda  bir  ay sürmesine rağmen  içeriğini   anlaması  bir  insanın  beş  senesini alır. Hanımefendi  meğerse  kitabı  internetten  okumuş  daha doğrusu  okuduğunu  zannetmiş. internetten  okuduğu  marifetname  sadece  60  sayfa imiş. İşte  bu yüzden  internet  insanları  bilgi  fukaralığına  sürüklemektedir.
 Soru: Yaptığımız araştırmalara  göre  sahaflarda  el  yazmasıda  bulunmaktadır  sizde de mevcut mudur?   
 Elimde  200'e  yakın  el  yazması  mevcuttur. Fakat  bunun  sizler  için  ne  önemi  bulunmaktadır ki. Zira  sizler tahmin  ettiğim kadarıyla  ata-baba  dili  olan Osmanlıca'yı bilmemektesiniz. Ben  size  şimdi  o Osmanlıca  el  yazmalarına  göstersem  hiçbir  faydası olmayacaktır. Önemli olan  kitabı  okuyup  anlayabilmektir. O  dünyayı  istila  etmeye  çalışan  basit  dili  bilmek yerine  Osmanlıca  bilmenizi  dilerdim.






                                                                                              Gökay Kuşçu
                                                                                              Ecem Pehlivan
                                                                                              Merve Serim

0 yorum:

Yorum Gönder